- Tak, usłyszałam za pierwszym razem - syk czarnowłosego dziewczęcia niemal zagłuszył ciągłe krakanie Gabriela, który postępował z łapki na łapkę na jej bladym przedramieniu. Czy bała się, że wbije jej pazury w skórę? Ani trochę, w końcu kruk był jej jedynym przyjacielem. Delikatnie pogładziła jego pióra i pchnęła drzwi do stołówki. Jak się domyślała, nikogo tam nie było. No cóż, pewnie nie każdy musiał karmić o tej porze rozpieszczonego pupila, który stwierdził, że fajnie by było zawracać właścicielce gitarę. Loki podeszła do stolika, na którym wyłożone było różnego rodzaju pieczywo. Spojrzała na Gabriela i wskazała bułkę z rodzynkami.
- To chcesz? - spytała rozdrażnionym tonem, unosząc nieco brew ku górze. Jakby się sam nie mógł nakarmić... Kruk zamachał skrzydłami i zaskrzeczał donośnie, chwaląc wybór córki Laufeya. Ta wzruszyła ramionami, pochwyciła bułkę w dłoń i usiadła przy pierwszym lepszym stoliku. Gdy już usadowiła się wygodnie jej skrzydlaty przyjaciel zeskoczył na blat, obserwując jak dziewczyna rozdrabnia mu bułkę na kawałeczki.